Born to be wild!

Jeeeejjjjj... Het sneeuwde weer in Holland! Fb, apps, zelfs een mailtje gekregen met de mededeling dat het sneeuwt ( blijft grappig; alsof het nog altijd een wereldwonder is,al doet de NS doet dat overigens wel begreep ik...)
Paniek in NL vanwege de vele sneeuw, hier vanwege de warmte en de laatste 2 dagen vanwege de vele, vele regen (ivm cycloon).


"Hi, How is it going?"

Heel aardig bedoelt, maar soms een tikkeltje irritant... De Ozzies hebben dezevvriendelijke gewoonte en spreken dat als allereerste uit: wil je ze de weg vragen? Hi mate, how you going? Uhhh... thanks, fine mate, but can you tell me where i can find the supermarket? Of bij de kassa als je moet betalen en je vraag hoeveel het is; How you going? Uhhh... ik wil alleen weten hoeveel het is hoor...

Ons reisavontuur heeft ons inmiddels in Townsville gebracht. Even een paar dagen op 1 plek voor een paar dagen rust van ons drukke bestaan hier; kofer in- en uitpakken, je eigen bed elke keer opmaken en afhalen bij het uitchecken, boodschappen doen voor ontbijt, lunch én zelfs avondeten, elke dag nieuwe wegwerpvrienden maken (oei, klinkt best onaardig zo, sorry mates daaro! :P). pfff.. best zwaar hoor. We hebben echt even rust nodig, anders moeten we nog lavendeldouchegel kopen om te kunnen ontspannen.. Tja, je zou maar elke dag rond 6.45u je wekker horen afgaan om na je douche en ontbijtsessie je dagelijkse routine uit moeten voeren op het werk.. Lijkt ons leven minder stressvol zou je denken, maar schijn bedriegt; jullie weten immers de weg naar het koffiezetapparaat (of waterkoker voor de theeleuten onder ons), jullie weten dat je boodschappen de volgende dag nog keurig netjes in de koelkast staan en jullie verschonen je bed vast niet dagelijks zoals wij moeten. Ja ja, vergis je niet; het leven van een backpacker bestaat niet alleen uit rozengeur en maneschijn.. Nee, de keuken kan hier soms heeeeeeeeeeeeeeeeel erg stinken namelijk. Ook voel ik me dagelijks een ware Columbus; als een echte avonturier moet ik namelijk dagelijks op zoek; waar is mijn bed (in welke kamer en hoe komen we daar?), waar zijn de douches en toiletten en waar is de supermarkt, het strand, de keuken, het servies? Ja, ja.. wie is hier nu de bofkont van de week? ;-)

Na Surfers Paradise aangekomen in Brisbane. In 3 woorden; warm, benauwd, zweten (bah!). Intimie (en mn reisgenoot Jo) weten dat ik een zweetfobie heb, maar in Brisbane heb ik cold turkey moeten afkicken.. Stilstaan in de schaduw bezorgde mij zweet op mijn rug én zelfs op mijn voorhoofd. Ja ja, je leest het goed op mijn rug én voorhoofd. Bah! Het was tussen de 39 en 41 graden en onwijs benauwd. Mij hoor je dat woord niet meer zeggen in NL; ik weet nu wat benauwdheid is en wat zweten is. Zelfs tropisch Cuba en/of de Dom. Republiek bezorgde me geen zweet op mijn voorhoofd.. Bijzondere ervaring; gelukkig weet ik nu dat het geen pijn doet! ;-) En ik heb geleerd van Jo hoe je heel onopvallend en zeer charmant (ahum) het zweet van je bovenlip kunt wegwerken (ja ja, zelfs daar had ik zweet, wist niet eens dat het bestond!?!)
Brisbane is een bijzondere stad in vele opzichten; 1 van de grotere steden in Australie maar niet op de zaterdagmiddag is gebleken; wat een ghosttown! Heel vreemd; alle musea, bezienswaardigheden, markten en zelfs een aantal winkels zijn gesloten!? En de mensen leken allemaal op zoek te zijn naar het strand (wat er dus niet is...) want op straat waren ze niet.. In 1 van de hoofd straten telde we welgeteld 4 mensen en een 5de glipte net ergens naar binnen op de anderen eenzaam achter te laten. Heel apart.. Mooie gebouwen overigens maar ook die lijken zeer onwillekeirig in de stad te zijn gebouwd (net alsof ze de kerken ergens hebben neergegooid vanaf de lucht ofzo) dus zo is op mijn foto's een hele mooie kerk te zien met daarachter de vele hoge (kantoor?)gebouwen.
Na Brisbane een kleine tegenvaller in Caloundra; geen upgade deze keer in het hostel.. Na 3x begint dat toch een aardige gewennig te worden kan ik je vertellen hahaha. Toch een prima 3 persoonskamer mét airco (wat fijn!) wat we mochten delen met 1 ander (aardig) meisje. En een super ervaring rijker; een vrije val van zo'n 120 km/uur (in 40 seconden)! De skydive was echt geweldig; wat een mega ervaring zeg! Vooraf een psychologische les gekregen van Prof. Hoefs herself; wat was ik misselijk van de zenuwen zeg die ochtend.. pfff.. en ook mijn nieren waren bijna uitgedroogd na de vele toiletbezoekjes. Maar eenmaal in de lucht; wauw! Genieten in meervoud, miljoenen vlindertjes in mijn buik en alles wat ze in 50 tinten grijs beschrijven waarschijnlijk! Adrenaline shot!En een prachtig uitzicht van zo'n 10000m hoogte. Tot het moment dat de parachute openging; of ik ook even wilde sturen?! Help, nee houdt je handen aub goed aan dat ding vast en ik wil graag zsm (veilig) naar de grond, bang dat anders iedereen mee mocht genieten van mijn ontbijt. Zowel de mensen op het strand als de kijkers van de dvd (die overigens belachelijk duur was). Lijkt me niet echt aangenaam.. Eenmaal op de grond was het welverdiende bruine kleurtje even verdwenen van mijn gezicht...BLijkbaar heel normaal; vele hebben dat, maar geen fijn gevoel kan ik je vetrellen. Wat was ik misselijk zeg.. Thuis kan men meegenieten van de kleurverandering en gezichtsexpressie, want het staat allemaal mooi op dvd hahaha. Het andere meisje kan haar kijkers helemaal traketeren op iets leuks; haar ontbijt kwam er daadwerkelijk uit, heel charmant. Combi van zenuwen, adrenaline en verstoord evenwichtsorgaan blijkbaar (en in mijn geval bijna gemixt met muslie en een toast met aardbeienjam...).

Na deze ervaring zijn we een dagje gaan kamperen inde bush bush van Noosa National Park. Mijn reisgenoot wist niet waar ze kijken (of ruiken kan ik beter zeggen, bah bah) moest toen de toiletten aangewezen werden; old skool kamperen. Toilet zonder flush zoals ze dat zomooi noemen. In het Hollands; een stinkend gat. Gelukkig wel in de vorm van een wcpot maar wat een stank... Ook ik moest een knop omzetten in mijn hoofd en we liepen graag een stukje verder om gebruik te maken van de 'normale' toiletten van de camping verderop... Die nacht redelijk prima geslapen in een primitief houten zelfgemaakt stapelbed. De volgende morgen een bijna doodervaring gehad (nou ja, geen helder licht in een tunnel gezien, maar wat ik geleerd heb in de afgelopen weken is dat backpackers heeeeel graag overdrijven). Tijdens een wandeling in het NP liepen we tegen een groot spinnenweb aan. Ik had geluk (bukte net om een vlieg/ mug? van mijn been af te slaan), terwijl Jo het uitschreeuwde van de schrik. De grote, dikke spin die rustig in de hoek aan het wachten was, kwam aangesneld om zijn ontbijt te aanschouwen.. De teleurstelling in zijn ogen konden we zien; zo groot was dat beest! Wat een groot, eng, mooi, maar eng beest! Snel een foto gemaakt en wegwezen daar...
Hoewel al vele mensen de spin hebben mogen aanschouwen op de foto is het tot op heden nog niet betitteld. Misschien toch maar eens opsooring verzocht inschakelen bij terugkomst. In Noosa ook een prachtig helder blauw meer gezien, in the middle on knowwhere...

Na ons bush bush kampeeravontuur met de Greyhound door na Hervey Bay. Vanuit daar 2 dagen en 1 nacht Fraser Island. Daarvoor eveneens 3 woorden; prachtig, hobbelig en gezellig! Zeer mooi zandeiland (blijkbaar 1 van de zeldzame ter wereld aangezien het vele meren en groen kent). Kristalheldere meren, prechtige (euculyptus)bomen, zeer diverse natuur en dieren! Ook dingo's in het wild mogen aanschouwen (wel van een afstandje gelukkig..) We waren met een hele leuke groep en we hebben al een aantal kleine reunies achter de rug en de laatste staat in Cairns gepland met een aantal van hen. Leuk, even bijkletsen. Mijn FB vriendenlijst groeit met de dag hier...Lekker popi jopi.
De busrit daar was een ware test voor mijn maag; wat een hobbelige weg. Niet zomaar, nee we werden soms echt van links naar rechts geslingerd. De autoriemen waren geen overbodige luxe. Maar ik weet nu dat als ik geen baan kan vinden als docent of pedagogisch medewerker, ik altijd nog schipper kan worden als ik maar vooruit blijf kijken! ;-)
Jo had er iets meer moeite mee (misschien omdat haar maag de vele liters rode wijn moesten verwerken; en bij elke stop leegde zij haar maag. Doet het goed op de foto's kan ik je vertellen; voorovergebogen met een prachtige achtergrond op de foto hahahah). Wordt vast haar nieuwe profielfoto op FB! ;-) Ik 's avonds op zoek naar enige bereik om wat te appen. Spanning en sensatie. Midden in het bos, op 250 meter van de anderen, voorbij het strand met duizende sterren in de lucht en de dingo geluiden op de achtergrond en honderde vleermuizen in de lucht.. Tja, je moet er wat voorover hebben om vrienden te behouden hihihi..
Na terugkomst van Fraser in de ochtend met 4 haaien gesnorkeld. Gewoon omdat het kan! ;-) Bijzondere en mooie ervaring. Geen gevaarlijke haaien, maar toch de eretitel 'haai'. Gekke was dat ik banger was voor de reuzenschildpadden, nadat de instructeur had verteld dat die wel eens bijten (aangezien wij in hen territorium zijn). Mmm.. bedankt voor die fijne mededeling vooraf meneer de instructeur!?

Om enige symetrie in mijn verhaal te houden; Agnes Water in 2 woorden; surfen (met de kwallen) en saai. Een kleine plaats, waar weinig tot niets te beleven valt (mooi strand, dat zeker, maar ja, daar hebben we er inmiddels al vele van gezien). Helaas was ik erg moe (weinig geslapen de voorgaande 3 dagen ivm warmte, lawaai op de kamer (mss toch ook maar oordopjes aanschaffen aangezien Jo nergens last van heeft elke keer) en een te korte nacht na een gezellige stapavond met een groot deel van de Fraser wegwerpvrienden en ging het surfen niet echt soepel deze keer. En nadat ik tijdens het peddelen een hele grote kwal in mijn handen had verdween de glimlach wel even van mijn gezicht. De zee zat vol met (reuze) kwallen aangezien er een storm was geweest die nacht. Ongevaarlijke, maar geen fijn idee..

Van ghosttown 1 door naar ghosttown 2 met de Geryhoudn (die overigens steeds kouder lijkt te worden elke keer0. Rochhamptin; het plaatsje waar de cowboys wonen, helaas hebben wij ze nergens gezien. Misschien hadden ze pauze... De ware hillybilly's waren er overigens wel. In grote getallen. Helaas arriveerde wij op de dag dat het nieuwe busrooster was ingegaan en dachten de buschauffeurs nog dat ze een dag eerder leefde.. resultaat; halve dag wachten op de bu, beetje mokken, wachten, lopen en weer wachten en helaas de dierentuin en het kanaal niet gezien.. Wel $23 dollar voor de taxi mogen betalen, dus weer een ervaring rijker! ;-)

De nachtbus bracht ons na 7u zonder al te veel slaap en onderkoelingsverschijnselen naar Airlie beach. Whitsunday's op de planning vandaag! Naar het schijnt 1 van 's werelds mooiste eilandengroepen. En het was ook echt heel mooi! Het zand was zo wit en fijn en zacht; het leek net een saunaparty in Tirol. Maar dan bij 34 graden. Na een aantal mooie foto's, gesnorkeld, wat rondgelopen en een zeer goede lunch te hebben genomen weer door met de bus naar Townsville. Helaas voor onze kamergenoten kwamen wij daar rond 1.25u 's nachts aan dus hun nachtrust was even brut verstoord.. Sorry meiden!

Helaas eindigt het avontuur hier even. Vandaag een stressvolle dag (ja ja, deze keer echt stress). Veel regelen, uitzoeken, bellen, online zijn en keuzes maken (helaas niet mijn sterkste kant..). Vanwege een cycloon zijn de hoofdwegen naar het zuiden én noorden afgesloten. De Greyhound rijdt al 2 dagen niet meer vanwege de storm en zware regen. Er zijn overstromingen, maar gelukkig niet waar wij ons nu bevinden. Dus alle backpackers zijn ergens gestrand... Paniek in het hostel en paniek bij mijn wegwegvrienden in andere plaatsten. Allemaal met dezelfde vraag: 'Wat nu?!". Nog nooit heeft een vliegmaatschappij (Virgin en Jetstar zijn de populairste) zoveel backpackers straks in de lucht gehad. De internetsite was zelfs tijdelijk niet beschikbaar ivm overbelasting. Ga ik met nieuwe (dezelfde ochtend gemaakte) vrienden mee in hun camper (onwijs gaaf ding overigens)terug naar Brisbane? Brisbane om vanuit daar de bus naar Byron te nemen, dat was zeker een 2e bezoek waard! Of ga ik met het vliegtuig naar Brisbane of neem ik een vliegtuig naar Cairns? Mmm.. misschien nu toch maar een hele andere richting op? Inmiddels hebben wij keuzes moeten maken en ik neem de gok en ga toch met de Greyhound naar Cairns en vanuit daar neem ik een vliegtuig (wat al geboekt was). De Greyhound verwacht dat ze maandagnacht of dinsdag ochtend weer rijden.. De cycloon gaat nu richting het zuiden dus het weer lijkt beter te worden in Cairns (na 3 dagen regen is het vandaag gelukkig droog). Mijn reisgenootje gaat me verlaten. Zij heeft haar vlucht omgezet en vliegt morgen vanuit hier naar Melboune om een week later terug naar Engeland te gaan.

Mijn hele planning is nu dus een beetje omgegooid, maar aangezien ik geen tijdsnood heb, kan ik vanavond vast toch wel slapen.. ;-)

Op verzoek:
Wist je dat:

- Jo onwijs harde scheten kan laten? Ze heeft me al 2x wakker gemaakt met haar scheet op de vroege ochtend! En ja, ik heb toestemming om dat online te zetten hahahah ;-)
- Jo ook onwijs druk bezig is met haar dieet (en het resultaat mag er zijn, ik zie haar krimpen met de dag!) maar ik mij daardoor helaas soms een enorme vreetzak voel. In elk hostel wordt er ook wel een opmerking over gemaakt en bij de lunchmaatlijden tijdens de dagtochten die we hebben gedaan wordt me verteld dat ik wel extra eten mee mag nemen voor later.. mmmm... Men denkt waarschijnlijk dat ik al 3 dagen uitgehongerd ben.
- Jo aangeeft dat ze extra buikspieren heeft van het lachen om mijn choatische en/of onhandige dingen. Vrijwel dagelijk heb ik even een korte paniek aanval omdat ik denk dat ik mijn kamersleutel, telefoon, camera, drinken of wat dan ook kwijt ben.. Gelukkig blijkt het altijd nog elke keer binnen 1 minuut weer gevonden hahahah. Daar waar Hans Teeuwen een hele show in elkaar moet zetten; ik ben blijkbaar een natuurtalent :P
- Ons reisavontuur in Brisbane erg goed begon: nog voordat we bij ons hostel aankwamen hadden we enorm veel lol. Allereerst vielen we bijna van de rolstrap met mijn koffer én haar backpack (enorm schrikken, maar lachen daarna), daarna bosten we tegen 3 verschillende mensen op zo druk nog aan het lachen van ons roltrapmomentje, dan valt de hele inhoud van mijn tas (etenswaar, zeer bekend assosiare bij de backpacker, je herkent ze van een meter afstand aan de rode, roze, blauwe of groene supermarkt duurzame tas vol met etenswaar) waardoor Jo nog harder moest lachen dan ze al deed. De politiemannen waren overigens zeer galant en hielpen me met oprapen. Maar nog geen 3 minuten later scheurt haar plastic handvat en valt haar inhoud op de grond. Mijn beurt om weer heel hard te lachen. En om het avontuur goed af te ronden noemt Jo een travestiet die ons hielp met de treinkaartjes en zeer duidelijk graag een vrouw wilde zijn en daar haar best ook voor had gedaan 3x achter elkaar 'hij' waar zij (of hij?) bij staat... En tot slot krijgen we van een andere perron medewerkster doodserieus een hele goede tip; we krijgen van haar de plattegrond van de treinen, zodat we deze thuis kunnen inlijsten; een leuk souvernier volgens haar!? Uhhhh... oja, tuurlijk! Graag, dankjewel! Wat een kado!?! Echt, op dat moment werd mijn blaas zeer getest! Hoe bedenk je het!? Helaas kon ik het lachen ook echt niet ophouden en heb ik als een dolle staan lachen op dat perron, de tranen over mijn wangen! En die vrouw keek me zo onwijs seriees aan en vroeg heel aardig en bezorgd of het wel goed met me ging (blijkbaar was mijn hoofd 2x groter en roder van het lachen hihihi). Wat een avond, wat een avond! Moet je nagaan, dit allen in zo'n 10 minuten tijd...
- We wederom terug in onze upgrade status waren; ook in Brisbane kregen we de mededeling (ipv een kamer met 10 sliepen we nu op een kamer met 4 anderen) toch echt vervelend die boekingen elke keer, ik had me er zo op verheugd.. ;-)
- Toen wij de weg naar het strand vroegen in Brisbane men ons uitlachten; er was geen strand; wel een lagoon. Maar de teleurtselling was blijkbaar zeer aanwezig op ons gezicht. Zo'n lagoon is heel raar; midden in de stad een nepstrand met zwembad ( met onwijs warm water! bah!) . Met de skyline en de auto's op de achtergrond. Ik miste zelfs Sufers Paradise op dat moment even.
- Ik voorlopig nog wel even met mijn koffer blijf reizen (ja ja Hanneke, je leest het goed! ;-)). Zeer groot voordeel; vrijwel altijd een man zo galant die mijn koffer naar de kamer/ het busje draagt. Zelfs al 2x een dame die mijn koffer uit een auto tilde. Ik doe het haar niet na... Tot ergensi van Jo af en toe die haar backpack altijd zelf de auto/ bus in moet tillen of naar de kamer moet dragen.. tja, verschil moet er wezen whahahah... (om het goed te maken, draag ik dan meestal haar etenstas).
- Ik in Caloundra voor het eerst heb gepaddeld; rechtop op een soort surfboard over het water gaan. Leuk, relaxt (al kan het zwaar zijn) en zeer ZENwaardig. Mijn 1e ervaring was meteen ook een levenslange mooie herinnering; een prachtige zondondergang gezien, geweldig uitzicht én er zwommen 2 grote roggen met me mee. Alleen op de wereld momentje! Kippenvel van geluk! Prachtig!
- Wilde kalkoenen de verkeersregels niet goed kennen en zomaar oversteken
- Caloundra echt heeeel mooi is en me veel mooie herinneringen heeft gegeven; skydive, peddeling, roggen én een prachtige zonsondergang. En een skype sessie met mijn broer voor het eerst!
- Het water in Caloundra in de zee wel heel raar is; de stroming is zo sterk, je drijft je gewoon meters verder. Vroeger moest je daarvoor betalen in het golfslagbad en kon ik daar uren rondjes in ronddobberen. Zo gezegd zo gedaan, maar helaas.. de zee kende geen rondje dus moest ik een stuk teruglopen.
- Hier enorm veel huizen van hout zijn gebouwd. NL-er kennen het verhaal van de 3 biggetjes en hebben daarvan geleerd. Misschien moet ik ze het hier ook eens voorlezen; "en toen kwam de grote, boze wolf en blies zo hard hij kon en alle biggetjes waren hun huisje kwijt...' Toch altijd een wijze les in die mooie Spookjes!
- De backpackers allemaal heerlijk ruiken naar eu de muggensray en toch nog met zeer charmante muggenbulten op ons lijf rondlopen. Grrrr...
- Meiden onwijs veel rommel kunnen maken. Soms kom meer dan de jongens lijkt het: Zo ligt de kamer vol met spullen; kleren, make-up, schoenen en helaas soms zelfs etenswaren. Bah!
- Jongens over het algemeen ook veel beter koken dan de meiden.
- Instant noodles heeeeeel populair is onder de dames?! Geschikt als ontbijt, lunch én avondeten. De luxe backpacker voegt er soms nog wel eens in een dolle bui een slablaadje of wat mais aan toe!
- De busreis met de dag sneller voorbij lijkt te gaan soms (wellicht door de onderkoelingsverschijnselen dat mijn waarneming verstoord?!)
- 3 maanden op slippers lopen niet heel erg fijn is voor je enkels heb ik deze weke gemerkt...
- Ik vaak rode ogen heb bij het opstaan en na lange tijd is dit mysterie opgelost; waarschijnlijk van de airco?
- Ik flashbacks krijg door de mode hier; back to the 90's.
- er 4 type backpackers lijken te zijn; de ware diehards. Te herkennen aan hun zeer lichtgewicht backpack (sommige slechts 6 kilo terwijl ze al 8 maanden weg zijn) of degelijke schoenen en slaapzak die aan de backpack bungelen. Zij besparen geld door te kamperen, of slapen gewoon op straat of ergens illegaal in een hostel, liften, gebruiken hun kleding om zo vaak mogelijk te recyclen (zelfs al valt het bijna uit elkaar van ellende inmiddels), staan zeer vroeg op en gaan op tijd naar bed om het maximale uit een dag te halen en zijn vaak degene die het meest van de omgeving weten. Sommige van hen koken zeer gevarieerd en goed, anderen eten slechts 2x per dag om geld te besparen en weten altijd wat, waar gratis te krijgen is. Heel handig! De middelmaat; te herkennen aan de backpack met een slaapkussentje eraan (je weet wel, zo'n halve maan), willen graag dingen doen en ondernemen, maar kunnen ook goed een rustdag of 2/3 inplannen voor zichzelf, gaan soms verstandig op tijd naar bed (vooral omdat ze een avond van te voren te lang op waren en/of te veel gedronken hebben) koken redelijk (als je noodles als etenwaar meerekent), kopen chips, chocolade of koekjes. De Partybackpacker; vooral te herkennen aan hun vage, bleke gezicht en de alcoholdamp. Deze zien het daglicht vooral vanaf het strand of hun bed, of vanaf de bank in het hostel. Ook hebben zij vaak vele gratis bandjes om hun arms; gekregen tijdens en van de (vele) kroegentochten. Hun eetgedrag heb ik nog niet genoeg bestudeerd om daar een uitspraak over te doen. Nieuwe missie voor morgen hahahah! En tot slot de flashpackers; te herkennen aan hun koffer (ja ja, ik voel me direct aangesproken) inclusief kledinghangers. Vandaag een meisje ontmoet met een koffer van 32 kg?!?! En 8 paar schoenen, een haarstijler en boxen voor haar ipad?! Deze groep lijken veel geld te besteden aan dagtripjes, uitgaan of relaxdagen (maar zijn vaak tussendoor ook hard aan het werk om het te verdienen) en genieten van het goede leven; een stranddagje hier, zon dagje daar, ene keer lekker uit eten, volgende dag Noodles met mais (ja ja, ze pimpen hun maaltijd graag op). En ik heb ook een jongen zijn shirts en broeken zien strijken!? Zijn moeder zou trots op hem zijn! Mmm... in welke categorie zal ik mijzelf willen plaasten... ;-)
- Ik inmiddels aan de zee en vogels kan zien dat het slecht weer gaat worden. Met dank aan een ware weerkenner!
- de openlucht disco in Townsville wel heeeel erg warm (benauwd) is. Toch maar weer old skool dansjes doen binnen met airco graag!
- als je hier je kleine teen in een dierentuin stoot men je komt helpen maar wel een heel protocol met je doorneemt (en ik zelfs moet tekenen voor akkoord...?!). Uhhh... het is maar een pleister?!
-Je soms een enorm sterke maag oet hebben. In sommige hostels is de lucht in de keuken verschrikkelijk; al die verschillende maaltijden door elkaar is geen pretje. Zeker niet op de vroege ochtend... Ode aan de noodles-eters!
- We met 19 mensen achterin in een busje pasten, waar plek voor 9 personen is.
- ik regelmatig de Engelse versie van 'ik zie, ik zie wat jij niet ziet' doe met Jo om de tijd door te komen...
- Ik inmiddels mijn museaum record heb; nog nooit in mijn leven heb ik zoveel (gratis!) musea bezocht als deze maanden!
- De taal soms llastig kan zijn (schakelen van NL naar Engels, Duits en soms zelfs een woordje Spaans). Men spreekt over het algemeen vooral Engels ongeacht achtergrond. Zelfs de Fransen!
- Ze tijdens deze trip een blik Zweden en Duitsers hebben opengetrokken. Zo zie je er een aantal in een hostel en zo deel je de kamer met alleen Zweden of Duitsers. Grappige is dat zij het zelfs ook benoemen.
- Aziatische mensen ster zijn in slapen. Zij zijn vaak degene die binnen 2 seconden in de bus, boot, trein, auto in slaap vallen (of doen alsof?)
- Men niet vraagt hoe je heet, maar vooral waar je vandaan komt, of waar je heen gaat, of waar je net bent geweest. En zo ontsaan er soms hele gesprekken zonder dat je de naam van die persoon weet..
-Ik nog altijd zo'n 4 kilo zwaarder ben...
- We op Fraser Island een trektocht hebben gezien van duizende vleesmuizen! Zo bizar; 4/ 5 minuten lang was de lucht vrijwel zwart door alle vleesmuizen die ineens verschenen..
- Je op een aantal van de mooiste stranden niet de zee in kunt iv, giftige kwallen.
- We op Fraser Island een (bullshark?) haai hebben zien zwemmen (helaas ook maar zeeeeeer klein te zien op mijn foto). Wel staat de tonijn er duidelijker op die het aan het najagen was.. ;-)
-Geen bereik soms best bevredigend kan zijn!
- We een aantal aboriginals hebben gezien, maar helaas is mijn beeld nu niet zo positief. Vele zijn zeer agressief of erg onprettig aanwezig (zelfs 1x gezien dat ze een meisje zomaar aanvielen op straat en dat ze op de grond voor je voeten spugen...) Ook werd er gewaarschuwd voor hen; aangezien ze vaak proberen te stelen van je.. Ik begrijp hun boosheid, maar om nu te spugen?!
- Ik nooit gedacht had dat ik in de zee zou zijn met vele kwallen. Maar de behoefte om te surfen was te groot!! Junkie XL.
- Ik daarom mijzelf ook getrakteerd heb op een weekje Fiji! Surfen! :)
- Sommige mensen dronken de nachtbus instappen (met als doel dat ze goed kunnen slapen) maar met resultaat dat ze bij aankomst een behoorlijke kater hebben (of net als Jo, kostmisselijk zijn en alles eruit gooien bij iedere stop, wederom een mooi foto moment!)
- Deze chaoot al veel onderweg is verloren/ vergeten dan wel kwijtgeraakt; douchegel, etenswaar, shampoo en zelfs een keer mijn bikinistukje...
- Elk hostel een herkennispunt heeft; In ieder hostel is er wel een persoon (vaak tussen de 35-50 jaar) die wij zouden bestempelen als een tikkeltje vreemd. En dat zacht uitgedrukt.
- Ik inmiddels de bijnaam Gutsy (dikzak) heb gekregen van Jo omdat ik zoveel eet
- Iedereen het hier heeft over de film Wolf Creek (gebaseerd op waargebeurd verhaal). Blijkbaar iemand die backpackers vermoorde. In Noosa zelfs 1 meisje gezien dat moest huilen toen ze het verhaal van deze film in de bush bush van Noosa hoorde. Ze durfde niet alleen meer te lopen..
- Het inmiddels al ruim 3 maanden geleden is dat ik op Schiphol stond, de tijd vliegt en ja ik weet dat ik hiermee in herhaling val... Maar het is echt zo hihi!
- De groepsapp nog altijd gevuld wordt met hapjes van de week, mede mogelijk gemaakt door de meiden in NL! :)
- Ik ook regelmatig denk aan mijn oude collega's van het ROC! Mis jullie (en zelfs de studenten) soms ook een beetje hoor! Mijn sterremunt thee is inmiddels al ruime tijd op helaas.. net als de pepermunt die in mijn koffer zaten :$
- Mijn kerstkaart inmiddels Uden heeft bereikt!
- Pjer nog altijd aan het wachten is op die van haar... ;-)
- Mijn broer mij af en toe hele lieve appjes stuurt (trots als hij is omdat ik deze kans heb genomen!) die me een hele grote glimlach bezorgen! Om het niet te sentimenteel te maken ontvang ik tevens hersenkrakers van hem (of wellicht een verborgen tip?!)
- Tante Toos nog altijd mijn foto's trouw op FB liked en me dat soms 65 nieuwe meldingen oplevert hihihi... I like! ;-)
- Skype ook geschikt is om te communiceren met honden (helaas draagt Senna deze winter een extra pondje met zich mee dus optillen ging wat lastiger...)
- Mijn overtollige kleding nu ergens op de oceaan in een doos bevindt, wachtend tot het in Uden arriveert.
- Ik na mijn onderkoelingsverschijnselen nu bijna bloedarmoede krijg door die verschrikkelijke diehard muskieten hier! Zelfs de spray lijkt niet te werken.. grrr... heeeeel irritant... Ga weg aub, danku!
- Ik nog altijd volop geniet van alles hier!!!!
- De foto's niet meer op deze site komen, maar een selectie op FB staan en ik ga kijken of ik een andere blog kan vinden waar ik meer gratis foto's kan plaatsen. Zodat ook degene zonder FB mee kunnen blijven genieten!

Fijne dagen en vergeet niet; jullie weten de weg naar het koffiezetapparaat én hebben een veilige routine, ik moet dagelijks op zoek! ;-)