Love my life just the way it is...

Gutentag, Ciao, Balo, Hola, Bonjour, Hälla, Hoi!

Daar is ze weer! Terug na een heerlijke korte vakantie in Fiji.

Vanuit mijn vliegtuigstoel begon ik dit verslag, maar inmiddels zit ik weer met beide voetjes op de Adelaidse grond. Het gedeelte wat ik al had getypt volgt hieronder, daarna het recente deel. Genoeg te vertellen dus het is een behoorlijk verslag... Veel leesplezier!? ;-)

Vanuit stoelnummer 11A typ ik dit verslag; high in the sky deze keer; Fiji! Een bijzondere vlucht want er zijn nergens breed glimlachende stewardesse te bekennen, maar wel 4 (niet geheel onaantrekkelijke) brede, vriendelijk lachende stewards. Uhhh.. Beetje te vriendelijk.. Fiji style zullen we maar denken.
Ik ga Ozzieland even verlaten om van alle backpackstress bij te komen. Heb de rust heeeel hard nodig hahahah! Denk eraan lieve mensen, ik moet nog altijd elke dag op zoek.. ;-) Vakantie in een vakantie zoals Claudia het zo mooi noemde! Lang leve het motto; "gewoon omdat het kan!" Op naar het eiland waar de mensen altijd lachen, de zon (bijna) altijd schijnt (uhhh... tja.. als ze geen orkaan hebben...) en een stukje hemel op aarde voor de surfers! Na een aantal keer geprobeerd te hebben en zelfs de kwallen heb doorstaan, benoem ik mezelf ook maar tot ware prof surfer dus daar moet ik zijn hihi! Flesje water bij de hand, voetjes lekker in de sokjes (met aan 1 kant een gat erin bij mijn grote teen, mocht ik ooit geïdentificeerd moeten worden is dat een heel sterk punt; intimi weten dit hihi...) De lucht is prachtig blauw met hier en daar een gezellig schaapwolkje om het wat op te vrolijken...dus.. ik ben er klaar voor! Fiji here i come!

Nadat Jo terug naar huis (Engeland) is gegaan bleef ik alleen achter.Eén dag maar liefst. Terwijl ik op de ferry vanuit Townsville naar Magnatic Island zat, zag ik er blijkbaar zo zielig, eenzaam en verloren uit dat men spontaan aanbod om mij mee op sleeptouw te nemen. Of was het misschien juist omdat ik zo onwijs gezellig, grappig, leuk, slim uitzie..? ;-) Zelf noemde zij het: 'Wij zochten nog een 5de passagier". Mmm... Weg illusie.. :P. Ook bleek dat 3 van de 4 mij al in Airlie beach hadden gezien en gesproken terwijl ik op de Greyhound aan het wachten was met Jo (uhhh... sorry voor mijn goudvissen geheugen, maar ik wist dat op dat moment echt even niet meer, je spreekt zooooo veel mensen onderweg, later herinnerde ik het me weer). Nadat we een lange dag met elkaar hadden doorgebracht besloot ik om het avontuur aan te gaan. Een roadtrip (inclusief kamperen in de tent) met 4 vrijwel onbekende mensen. Backpacker to the max hahah! Maar geen seconde spijt van deze keus! Wat een geweldige ervaring! Zoveel mooie dingen gezien, beleefd. En grenzen overschreden (zweet, spinnen, muggen en redelijk functioneren na weinig slaap) Prachtige zonsondergangen én opkomsten gezien. Echt geweldig! Zelfs en keer 10 minuten nadat de zon onder ging, zag ik aan de andere kant de maan opkomen! Wauw! We hebben gefrisbeed, gevolleybald en gevoetbald op werkelijk prachtige stranden, waar wij de enige waren. We hebben gebbqt in het NP terwijl de hagedissen kwamen kijken wat er zo lekker rook. Gedoken, gezwommen, gesprongen en gegleden in prachtige watervallen en meren. Meestal waren wij de enige, soms een handjevol andere avonturiers of locals. Spinnen, slangen, walibies, koala's en andere vreemde, enge beesten gezien en op de foto gezet. Mooie wandelingen gemaakt en prachtige uitzichten gezien in de vele National Parken (waar je niets anders hoort dan het geluid van de vele dieren, zo onwijs mooi en de natuur o zo heerlijk ruikt!). Een locale crocodille dundy (wel de XL versie) heeft ons veel verteld en laten zien over het leven in de rainforrest en de corocodillen ("Im not affraid of them, not at all, i go in the water all the time cos i grow up with them") Als krokodil zijnde zou ik ook schrikken van zo'n groot gevaarte in het water, mijn god was was die kerel groot! Zijn vrouw had heeeeeeeeeeeeeeel veel extra om van te houden ;-) Ook hebben we vers (biologisch) fruit gekocht bij de straatverkopers, een biertje (ik het welbekende colaatje) gedronken met een verdwaalde hippie (You wanne smoke goooood stuff? I've got the gooooooooooooood stuff"). Wederom ook deze keer maar afgeslagen. En vele, vele liters bloed verloren door alle muskieten. De Arnold Swartsnegger varianten wel te verstaan. Zelfs na liters muggenlotion werd je lek gestoken. Mijn gezicht heeft het even zwaar gehad want ik heb zelfs de spray op mijn gezicht gespoten, de waarschuwing: "niet voor het gezicht met uitroepteken" compleet genegeerd. Wat waren die beesten hardnekkig en heel irritant zeg, echt niet niet leuk meer. Een keer liepen we met een aantal anderen die we onderweg ontmoet hadden naar een creek in het rainforrest, maar nadat we onze kleding hadden uitgetrokken was het happy hour voor de muggen; je zag ze met honderden (let wel ik ben nog altijd een backpacker dus overdrijf graag zoals dat hier hoort) tegelijk op de lichamen afkomen. Na 2 minuten in het water hadden we er genoeg van... Rennend (voor zover mogelijk in het rainforrest) terug naar de auto! Ook de nodige liters vocht verloren deze week; wat een hitte. De zon was brandend en het was zo onwijs benauwd.. Ik miste NL even op dit moment, ik ben hier niet voor gemaakt, pfff..! We waren een zeer leuke en gezellige multiculti groep (een stel uit Chili, een jongen uit Reunion Island een klein eiland vlakbij Malagascar en een andere NLse meid) en de andere vonden mij een leuke, gezellige , lieve en goede aanvulling. Blijkbaar had ik het talent (kijk dat horen we graag, dank u dank u.. ;)) om de groep een stuk dichter bij elkaar te brengen. Sinds mijn komst hadden ze meer lol dan de 3 weken ervoor én werd de sfeer beter. Ja ja, dit zijn echt hun woorden! Daar waar de 1 vooral de planning en organisatie deed (mmm... niet echt mijn sterkste punt weten we allen), de ander ons eten dagelijks bereide (omelet met thee/ koffie als ontbijt, pastasalades als lunch en heerlijke rijstschotel of BBQ als dinner, ik had in tijden niet zo goed (lees gevarieerd, uitgebreid en gezond) gegeten, weer een ander reed 90% van de tijd, we hadden een fotograaf en ik was de mascotte cq groepstherapeut cq ondernemer cq sfeermaker (deels door muziek als hulpmiddel in te zetten en zodoende kunnen ze nu oa Guus Meeuwis en Marco Borsato meezingen!) malloot en chaoot van de groep. Tja... verschil moet er wezen hahaha! Ieder zijn ding, misschien moet ik toch een carriere swits maken; Hans Teeuwen, wees gewaardschuwd!

Pffff... het lijkt even of ik in Vila Volta terecht ben gekomen btw... turbulentie... :$

Deze weken wel een beetje (domme) pech gehad. Maar goed, nog altijd gaat het voor 90% allemaal erg goed! Terwijl ik op mijn taxi in Cairns aan het wachten was, bleek de beste man bij het verkeerde hostel te staan. Na 35 minuten een nieuwe besteld, die arriveerde gelukkig na zo'n 10 minuten. Helaas bleek deze chauffeur niet goed te begrijpen dat ik inlands naar Darwin vloog en dus Domestic airport moet hebben maar hij zette me af bij International departures. Na 5 min in de rij vertelde de balimedewerkster van Jetstar dat ik bij de verkeerde luchthaven stond. De gate sloot bijna, dus ik moest heel hard rennen werd me verteld (niet erg handig rennen met een koffer van zo'n 25 kilo (uhhhh... oeps?! geen idee hoe dat ineens kan?!) en 42 graden met de benauwdheid die je bijna naar adem doet snakken...pffff..) en daardoor kwam ik (bijna) te laat. Resultaat; extra kosten en een zeer bezweet lijf (bah!). Ook moest ik mijn nieuw gekochte zonnebrandcreme á $24 (ja ja, ze weten de prijzen hier wel) en flesje water inleveren, aangezien deze in mijn handbagage zat... Blijkbaar zie ik er heel gevaarlijk uit want ook mijn pincet werd ingenomen.. Terwijl de fohn op de allerheetste stand aangezet werd in Darwin ging ik naar mijn hostel. Een prima 4 persoons meiden kamer (dorm zoals dat zo mooi heet) in een leuk hostel met 3 (kleine) zwembaden. De rest van de dag doorgebracht met mijn nieuwe liefde; Mister airco. Liefde op het eerste gezicht kan ik je vertellen! Na een vluchtig afscheid van mijn geliefde in formeerde ik bij de receptie vroeg waar het centrum was. Een beetje side seeing Darwin was het plan. Maar men keek me verbaasd aan. Dit ís het centrum. Uhhh... say what?!? Deze straat was het centrale punt waar alle winkeltjes (zo'n 10 maar liefst, een waar wahalla voor de shopaholic onder ons dus NOT) en alle pubs, clubs (50 maar liefst in overdrijfstand) en restaurantjes (5 schat ik?) zaten. Hello Darwin!? Wat een bizar idee als je bedenkt dat het valt onder 1 van de grotere steden van Australie. Zelfs Lutjebroek is groter! Maar ik was toch onwijs moe van mijn kampeeravontuur (lees rond 1/2/3 uur naar bed en de tent uitgedrijfd worden rond 5.30/6u 's morgens en de hele dag bezig zijn) dus het bed was een stuk aantrekkelijker. De volgende dag om 6u opgestaan voor mijn dagtour naar Lichtfield. Een dag termieten, krokodillen, watervallen en natuur bekijken in het NP. Een leuke trip, bijzonder om de krokodillen te zien (onwijs groot maar sloom), roofvogels die handgebaren begrijpen te mogen aanschouwen en voor de 3e keer in mijn leven een grote slang vast te houden (een pyton deze keer). Minder leuk was de brandende zon en de vieze, plakkerige benauwdheid (mijn god, ik heb nog nooit zo krampachtig de schaduw opgezocht, stond soms letterlijk tegen de muur aangeplakt of op een streepje schaduw om maar niet in de zon te hoeven te staan. Of crea bea met mn saron; burkastyle. Zag er vast heeeel charmant uit). Éen groot minpuntje hier; de tourguide die een aantal Hollandse woorden kende; "lekker ding', 'schatje', 'mooi meisje' en ik dit vervolgens de hele dag mocht aanhoren om tot slot mij een kaartje met zijn nummer te geven en tot 5x toe te vragen of ik met hem uit eten wilde.... uuuhhh nee bedankt!? Hoezo, ik ben irritant?! Een gezellige meid van deze dagtrip waar ik veel mee rondliep vroeg me met haar te gaan eten, bleek ze lesbianne te zijn en mij ook wel leuk te vinden?! Grrr... Blijkbaar doet geen make-up, weinig slaap, een schorre stem me goed?! Maar na het eten heb vriendelijk een avond stappen afgeslagen. Ik ben geen 16 meer en dat is te merken. In plaats van dansen in de kroeg met een wijntje lag ik op bed met mijn kopje thee... heel erg Rock 'n' Roll hahahah!

Dromend over alle leuke dingen bleek de realiteit anders te zijn. Terwijl ik lag te slapen lag, bleek mijn vlucht naar Sydney te zijn... Oeps...!?! Help!? Deze chaoot heeft een dure, harde les gehad. Deze vlucht had ik geboekt in Townsville aan de telefoon (aangezien het internet niet werkte ivm, cycloon) en ook de telefoonverbinding was vrij slecht. Toch duidelijk gevraagd én bevestigd gekregen dat het ging om een middagvlucht van Darwin naar Sydney. Na betaling kreeg ik de bevestigingsmail binnen. In mijn hoofd hoorde ik de vrouwstem; Yes, ist one o'clock in the afternoon, dus drukte de e-mail weg. Ik kende de tijd immers uit mijn hoofd. De desbetrekkende morgen aangekomen bij de shuttelbus die me naar het airport zou brengen zei de vrouw vriendelijk dat de vlucht om 12.53u was. Nee, hoor zei ik, kijk ik zal het je laten zien, het is 1u en ik heb geen wijzigingsmail gekregen. Ik was bijna trots dat ik eindelijk de 12 uurs aanduiding goed kende (AM en PM, hier namelijk 5PM als het 17u is en 5AM in de vroege ochtend.. heel verwarrend in het begin) Ik laat haar mijn mailtje zien en ze zegt doodleuk: "Darling, that flight was last night, 1am midnight....". Spontaan kwamen de tranen.. Na veel stress, nog wat tranen, een hoop geregeld en zure dollars armer had ik een nieuwe vlucht naar Sydney; wederom 1u 's nachts. Deze keer was ik 3,5 uur van te voren op het vliegveld. Ik had geleerd; deze keer zou ik niets extra hoeven te betalen mocht de shuttelbus te laat zijn, of niet op komen dagen én ik zou bij de goede terminal staan! Gelukkig ging alles goed en mocht ik de ere plek in het vliegtuig innemen; bij de nooduitgang. Wel nadat ik maar liefst 3x had verklaard (en zelfs getekend had voor akkoord) dat ik de crew zou assisteren in noodgeval... uhhh... nu maar hopen dat er niets gebeurt, want ik was niet in de meest alertste staat... Deze plek betekende extra beenruimte (fijn!) maar de stoel kon niet naar achteren (minder fijn). Daar zat ik dan met kleine oogjes tussen 2 heren. Een vriendelijke zakenman uit Sydney en een Militair uit Darwin. Alledrie zoekend naar een geschikte houding voor deze nachtvlucht. Niet gevonden overigens... Wel was de millitair zo attend om zijn schouder aan te bieden?! Ook dit aanbod maar vriendelijk afgeslagen.

In Sydney aangekomen viel me meteen iets op: men droeg lange broeken en ik zag zelfs een paar jassen en vesten voorbijkomen. Wat een heeeeerlijk weer was het daar! Zo'n 28-30 graden, zon en de warme fohn was in Darwin gebleven! Wat een verschil, wat een fijne afwisseling!! Helloooooo Sydney, im back! Gekke is dat ik me ook echt beetje voelde thuiskomen in Sydney (m.n in Gymea). Ik heb er immers ook een aantal weken doorgebracht. Weer aangekomen bij Jo en Dick in Gymea (het bejaarde echtpaar waar ik eerder 'woonde') kreeg ik een lekker ontbijtje, werd mijn was meteen gedaan, was het bed al keurig opgemaakt en mocht ik het avondeten kiezen! Wat een luxe, wat een onwijs lieve mensen! Bofkont ben ik!! Helaas was mijn buik flink overstuur van iets (waarschijnlijk verkeerd water gedronken?) en had ik flinke pijnlijke buikkrampen dus snel mijn bed in (met resultaat aantal nachtelijke tripjes naar de wc, geen dank voor deze extra info :P). Dag erna lekker rustig, bijgekletst en wat praktische zaken geregeld en na een heerlijke uitgebreide douche en lekkere maaltijd weer mijn bedje in. Met op de achtergrond de stem van Jo die weer veel te vertellen had aan de telefoon (toch leuk dat ik goed ben voor nieuw gespreksstof hihi). Maar ben er nog steeds niet aan gewend, terwijl het elke keer weer gebeurt hahahaha. Hopelijk zijn er later mensen die mij erop attenderen dat dit een onhandige gewoonte is als degene waar je het over hebt, alles kan horen.. (Ja, ze heeft een roadtrip gedaan met een aantal anderen, en ja ze ligt nu in bed want ze is ziek, ze heeft overgeven net en ze gaat morgen naar Fiji, ik weet het ook niet hoor..). Toch vind ik haar een lieve schat. In de vroege ochtend de wake-up- en ontbijt service (ik had slecht geslapen omdat ik bang was dat ik de wekker niet zou horen, maar Jo was zo onwijs lief om haar wekker te zetten om mij om 5.15u te wekken!) en werd ik op het perron afgezet voor deze vlucht. Nee dan heb je het niet goed... ;-)

Zoals ik al eerder zei; 2013 heeft me vooral veel goeds en moois gebracht! En nog zoveel meer wat gaat komen... Im a lucky girl!

Nu even kijken of ik een kort dutje kan doen (heb deze keer geen andere passagiers naast me dus 2 vrij stoelen tot mijn beschikking!) en dan surfen, duiken, relaxen en genieten van al het moois van Fiji!

Zo... dat was het eerste deel.. ;-)

Hoewel mijn 1e indruk van Fiji tegenviel, bleek het werkelijk prachtig te zijn! Aangekomen op Nadi kreeg ik wel even de schrik van mijn leven; een boete van $550 Fiji dollar of nachtje in de cel?!? Help... Waar is APELDOORN NU?! Ik had nog een sinaasappel in mijn tas en had die niet aangegeven bij de douane, nu bleek ik die illegaal Fiji in te smokkelen??!!. Het zweet, ongeloof en paniek brak me uit.. Wederom enkele tranen. En ook deze keer mijn redding; Jetstar gaf me korting op de vlucht (ga vanaf nu elke keer huilen!) en deze beste vrouw vernietigde de boete. Wat een opluchting!!!

Fiji is grotendeels ontstaan uit vulkanische delen, resultaat een donker strand, logisch maar minder mooi voor op de foto.. :$ Wel zijn de locals goed voor een mooie foto! ;-) De glimlach is niet van het gezicht af te slaan lijkt wel.. altrijd vrolijk, altijd vriendelijk (ik ben immers na de 1e kennismaking meteen al hun 'Friend" hihi) Na een dag op Nadi te hebben doorgebracht ben ik met een mini vliegtuigje (dacht serieus dat het een grap was, slecht 9 passagiers kunnen erin) naar Qumea island gevlogen. Een privé eiland waar maar 1 resort/ hostel is. Een waar paradijs! Het water kristalhelder, vissen in honderde soorten, maten en kleuren, mooi koraal (wel onhandig lopen). Je kunt dat eiland alleen via een klein bootje bereiken. Dus hup, tas erin, ik erin en varen maar. Mijn
god wat voelde ik me decadent! En.. dat voelde stiekem best goed hihihi!
Hier gesnorkeld, gesurft en gerelaxt. En relaxen kunnen ze! Fiji time; men zegt 9u maar bedoeld 11u. Men zegt: de busreis duurt 1 uur", in werkelijkheid 2,5u, men verteld je dat je terug bent rond 16u, maar als je uitstapt blijken ze de tijd te hebben verzet; op jouw horloge wel te verstaan; 18.30u. Maar no worries zoals de Ozzies zeggen; Fiji kent geen stress en geen tijd. Wel Kava; het dubieuze en onwijs smerige drinkbaar goedje wat ze maar al te graag drinken. te vergelijken met alchohol of wiet. Locals mogen ook meedoen.. Eén slok was genoeg om te weten dat ik deze traditie aan mij voorbij laat gaan. Het zag er al niet aantrekkelijk uit (te vergelijken met smerig slootwater), de smaak maakte het niet beter.
Na 2 dagen op dit eiland te hebben doorgebracht ging ik weer in het privé bootje naar een ander eiland voor 2 dagen ; Taveurni. Ook hier genoten van het prachtige koraal, mooie watervallen en een kajaktocht op de rivier. Wederom het mini vliegtuigje in om terug naar Nadi te gaan. Daar de laatste 2 dagen doorgebracht aan de oostkust (coralcost) en geslapen in een heerlijk resort; Beach house., populair onder alle budget Fijigangers! Helaas 2 dagen regen.. ;(

Terug in Ozzieland en terug 'thuiskomen' bij Dick en Jo in Gymea. Met heel wat kleine Fiji mankementjes;
- mijn voet en knie op meerdere plekken geschaafd en met een behoorlijke snee in mijn hiel. Tijdens het surfen op het koraal terecht gekomen, dat geeft niet mee kan ik je vertellen... (achteraf bleek de snee in mijn hiel gehecht te moeten worden, maar de Fiji locals zeiden: "No worries")
- ontstoken oog (wakker worden als Jack Sparrow)
- van frequent toilet bezoek naar een pruimendieet
- een zeer pijnlijke en licht gezwollen neus (gekneusd?) omdat ik zo onhandig met mn board was in het water.. Boem en Auw.. (1 van de regels; zorg dat het bord nooit tussen jou en de golf inkomt... mmm... tja... nu weet ik waarom).

Aangekomen in Adelaide moe maar voldaan mijn hostel opgezocht en kennis gemaakt met de medebewonders; Mister Cockroach and his family... Bah, bah, bah. Verstand op nul en toch maar een nachtje blijven geslapen, want alle andere hostels bleken vol te zitten... :(
Inmiddels de kakkerlakken gedag gezegd en een slaapplek gevonden in lilliputterland; de wc, wastafel en de douche staat afgestemd op een persoon van 1.20m?! De wastafel komt tot aan mijn knieen; niet echt handig... Maar ja wel pannenkoeken als ontbijt! Een prima afwisseling voor een keertje na alle verschillende soorten muslie.. ;-)
Adelaide is een mooie stad. Veel oude,, mooie gebouwen en een waar wahala voor de backpacker; veel gratis. En wij houden van gratis! ;-) Gratis tram, bus en fiets (jaaaaaa... eindelijk weer eens op de fiets!), gratis musea,(deels) gratis festivals. En gratis pannenkoeken bij het ontbijt hihihi! ;-) Onverwachts wat sneller dan gedacht weer op pad voor een nieuw avontuur; het o zo bekend: " great ocean road". Morgen vertrekt deze dame op goed geluk met een Koreaan naar Melboune. Nu maar hopen dat ik veilig aankom... :$

Wordt vervolgd....


p.s:
De "wist je dat"houden jullie even tegoed, nu vierkante oogjes (niets meer gewend ikke hihihi.. )





- if you don't like the place where you're are... change it! You're not a tree!- ;-)